Een tot
nader order ongedefinieerd, viraal dier heeft zichzelf de artistieke vrijheid
toegekend om beslag te leggen op mijn luchtwegen. Het zorgt ervoor dat ik,
hondsmoe, het grootste deel van de dag tussen zachte, flanellen lakens
doorbreng, hunkerend naar een streepje lentezon. Laat dit nu net de plaats zijn
waar menig illustratie ontspruit uit mijn brein. Ik besloot toch een tekening
te maken, zover inspiratie en fysieke energie reikte: iets over een hond, iets
over een hond in de lente, iets met lente, met een bloesemboom in de lente,
iets met bloemen... Hopelijk
vrolijkt deze gevlekte, blauwe jongen mijn virusgenoten op.