Tekenen
is zoals liefde, onvoorwaardelijk. Meestal vormen de lijntjes zonder tegen(kr)(str)ibbelen
een vrolijk geheel. Af en toe is het een ware struggle for life om de juiste toets op de juiste plaats te
zetten. Ik kan uren heerlijk
verdwalen tussen borstels en kleurenpalet, me laten inspireren door het koloriet
van grote en kleine meesters. Van
sommige teksten druipt de tekening af, andere woorden hebben iets speciaals
nodig. Pronkend
in een boek komen ze het best tot hun recht. Zelden worden illustraties verticaal
geklasseerd. De haaivinnesoep-drinkende-octopus
haalde de drukpers niet.
Hij
krijgt een ereplaats op de blog, omdat IK hem graag zie!