De lente
kriebelt, tijd voor de grote voorjaarsschoonmaak! Elke kast wordt uitgeruimd,
elke tegel hoogglanzend opgeblonken. Bij ons thuis is het niet anders, al is de
rede van deze poetsmania verschillend. Ons huis lijkt elke dag meer op één
grote kartonnen doos. Als parasolmieren, dozen en valiezen sjouwend, lopen we op
en af de trap. In afwachting van zoonliefs diploma ruilen we ons huis in voor
een tijdelijk onderkomen in de stad, om volgend jaar de finale stap te zetten
naar de Ardeense bossen. De twee mieren in de rechterhoek van de tekening
wuiven ons uit, al hebben ze het niet goed begrepen en denken ze dat we op reis
gaan. Bon Voyage!